Dag 11

We staan vroeg op. Laden de koelbox in. Maar ontbijten eerst bij IHOP. Pancakes it is.
Daarna stappen we in de auto en ons plan is om van Orlando naar tarpon springs te rijden en dan via de kust af te zakken naar St Petersburg en via Tampa terug naar Orlando. Marleen valt zodra we orlando verlaten hebben even heerlijk in slaap. Het is een rustige weg. Heerlijk rijden dus. Vlak voor tampa wordt ze gelukkig wakker. Want Marleen is mijn Tom Tom. Taken zijn verdeeld ik rij en let op t verkeer. Marleen navigeert me door de drukste straten en wegen.Zonder problemen. Ze heeft steeds op tijd aan wanneer ik 5-6 banen dik. Zoveel mogelijk links', in t midden of helemaal rechts moet gaan rijden. En zo komen we overal goed en op de juiste afslagen terecht. Echt heel erg fijn zo' n dame naast me. Zo tijden we tot tarpon springs en komen bij zo' n idyllisch baaitje aan. Vissteiger, bootjes, grote bomen bankjes en zee.....wauw!
Het is hier wel warmer. Dus we rijden door. Rijden richting Palm Harbor. We rijden een woonwijk aan de zee door. En maken foto' s van alle cactussen die gewoon groeien in de voor en achtertuinen.
Gas geven we richting Clearwater en daar is het dan het sea aquarium van 'Winter' Winter is een dolfijn zonder staart. Toen Marleen en ik vorig jaar een paar dagen samen op vakantie waren op de woude. Hebben we de film dolphin tale samen gekeken. Daarvoor hadden we al eens over vakantie Florida gesproken. Maar na t zien van deze film had vooral ik zoiets van.....ik moet toch eens gaan kijken of Marleen en ik niet eens samen kunnen gaan reizen.
We stoppen, kopen een kaartje, lopen in een loods wat rondjes. Maar beide popelen we om winter te gaan zien in t echt. We moeten hiervoor blijkbaar met een busje naar de andere kant van de stad rijden. Zucht! We willen zo graag.....de bus rijdt wel langs en over een kilometers lange brug. En dat is wel gaaf. Zodra we het terrein oprijden herkennen we stukken uit de film. Inmiddels hebben we deel 2 ook gezien en kennis gemaakt met de dolfijn genaamd Hope. En ook deze moet hier zijn. We lopen als 2kippen zonder kop over het terrein. Met maar een doel: Hope en Winter zien. En ja hoor, als we de trap oplopen zien we Winter met een trainer op een stellage boven het water liggen.En inderdaad zonder staart. Ongelofelijk. Winter leert in de film zwemmen met een protégé. En ook deze wordt later getoond. Hope zwemt in een ander bad. En we filmen en fotograferen wat. Helaas kunnen we geen foto' s toevoegen. Omdat deze op Marleen haar toestel staan. En we met de gopro hebben gefilmd.
Van het centrum willen we eigenlijk al niets meer zien. We hebben Winter en Hope gezien. Missie is geslaagd.
We pakken het busje terug. Maar nu is het een open bus. Heerlijk de windt door onze haren. En weer erg gaaf om over die grote brug terug te rijden. We plunderen de koelbox en besluiten om terug te rijden naar het appartement. Als we nu nog verder richting St Petersburg rijden komen we pas laat in de avond terug. En het word hier rond half 9 toch echt al wel donker. Deze dame is hartstikke nachtblind. Dus geen St Petersburg meer. Maar richting Tampa. We rijden over bruggen en langs beide kanten water. Zo gaaf ook weer. (Filmpje op Facebook ) en komen dan in Tampa.....en we moeten er nu dwars doorheen. Maar door de rust die Marleen geeft en me steeds gerust steld zakken de zweethanden wat af. En rijden we op ons gemak door Tampa. Daarna komt de saaie weg weer terug naar Orlando.
We eten uit eigen gemaakte keuken. Kip met aardappels en sla. Pakken de koffers want morgen gaan we na een week hier weg. En gaan we naar het hotel dat Marleen heeft uitgezocht. En heeft gekregen voor haar verjaardag. Het hotel heet Caribe Royal. En hier komen de bloggers-vloggers voor YouTube vaak bij elkaar. We zijn benieuwd!!!